O terapii psychodynamicznej...
PSYCHOTERAPIA PSYCHODYNAMICZNA JOANNA WIRA-KORTUS
U podłoża teoretycznego psychoterapii psychodynamicznej leży założenie, że osobowość człowieka jest rządzona przez dynamiczne siły, które często są ze sobą sprzeczne, co manifestuje się poprzez niepożądane reakcje, zachowania i schematy myślowe. Takie konfliktowe dążenia różnych warstw osobowości mogą powodować cierpienie psychiczne. Pragnienia i popędy, które są nieuświadomione i nie mają możliwości zdrowej manifestacji, szukają innej drogi wyjścia. Wtedy mogą pojawić się problemy psychologiczne. Psychoterapia psychodynamiczna, poprzez wspólną pracę pacjenta i terapeuty, dąży do wydobycia ukrytych popędów i potrzeb, tak aby nieświadome stało się świadome, co prowadzi do poznania siebie, uzyskania wglądu i łagodzenia cierpienia objawowego. W podejściu psychodynamicznym terapeuta nie doradza pacjentowi, ale podąża za nim i poprzez nadawanie znaczeń pomaga mu zrozumieć istotę zgłaszanych problemów, odkrywać mechanizmy powodujące określone reakcje i zachowania. W relacji terapeutycznej między pacjentem a terapeutą istotna jest obserwacja dynamiki przeżyć psychicznych, zachodzących u obu tych osób i w obrębie stworzonej przez nich relacji. Sesje odbywają się zwykle raz w tygodniu, w stały dzień i o stałej godzinie. Pierwsze dwa, trzy spotkania są konsultacyjne. Służą rozpoznaniu sytuacji pacjenta i ustaleniu najbardziej adekwatnej formy pomocy. Wyniki badań klinicznych publikowane na przestrzeni ostatnich lat wskazują, że terapia psychodynamiczna jest skuteczną metodą leczenia zaburzeń psychicznych, takich jak nerwice, zaburzenia depresyjne, lękowe, zaburzenia osobowości. W optymalnych warunkach terapia psychodynamiczna może zapewnić trwałą zmianę samopoczucia i funkcjonowania pacjenta.